حق حبس، امتیازی حقوقی است در دست مردمان که با آن میتوانند ایفای حق دیگری را در گرو استیفای حق خود قرار دهند. این ضمانت اجرای خصوصی در عقد نکاح چهره خاص و پر اهمیتی یافته است. ماده 1085 قانون مدنی، به حق امتناع زوجه از تمکین در برابر استیفای مهر تصریح نموده است تا تردیدی در وجود این ابزار قدرتمند برای زنان پدید نیاید. از طرفی به موجب ماده 377 قانون مدنی، مؤجل بودن تعهد یکی از طرفین موجب زوال حق حبس میشود. بنابر این اگر مهر، مؤجل باشد، حق امتناع زوجه پدید نمیآید و بر عکس، چنانچه حال باشد، مانعی از این جهت برای حق امتناع زوجه وجود ندارد. حال اگر پرداخت مهر –چنانچه در نکاحنامه ها توسط زوجین توافق میشود- منوط و هنگام استطاعت زوج باشد، آیا حق امتناع زوجه از تمکین، از بین رفته یا موجود است؟ مقاله حاضر به بررسی این موضوع می پردازد.