ماحصل حکم صادره از شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان تهران در خصوص تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم را میتوان با این عبارت خلاصه کرد: تا زمان حضور متهم اصلی و رسیدگی به اتهام وی، احراز وحدت قصد و اقتران زمانی بین عمل مباشر و معاون جرم را نمیتوان محرز دانست.
یوسفی, ابوالفضل, & دهقانی, طاهره. (1398). تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6(پاییز 1396 (20)), 103-108. doi: 10.22106/jcr.2018.65480.1069
MLA
ابوالفضل یوسفی; طاهره دهقانی. "تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم". فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6, پاییز 1396 (20), 1398, 103-108. doi: 10.22106/jcr.2018.65480.1069
HARVARD
یوسفی, ابوالفضل, دهقانی, طاهره. (1398). 'تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم', فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6(پاییز 1396 (20)), pp. 103-108. doi: 10.22106/jcr.2018.65480.1069
VANCOUVER
یوسفی, ابوالفضل, دهقانی, طاهره. تأثیر متواری بودن متهم اصلی در رسیدگی به اتهام معاون جرم، در پرتو نقد و بررسی یک حکم. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 1398; 6(پاییز 1396 (20)): 103-108. doi: 10.22106/jcr.2018.65480.1069