@article { author = {پیلوار, رحیم and صفری, حاتمه}, title = {}, journal = {Ray (Judicial Case Review)}, volume = {8}, number = {پاییز 1398 (28)}, pages = {105-119}, year = {2019}, publisher = {Judiciary Research Institute}, issn = {‪2476-4566}, eissn = {‪2676-7058}, doi = {10.22106/jcr.2018.98848.1219}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نگاهی نو به اعتبار اسناد عادی راجع به اموال غیرمنقول با تأکید بر یک رأی}, abstract_fa = {با وجود ارزش و اهمیت زیادی که قانونگذار مدنی به اسناد رسمی بخشیده، در این قانون نمی‌توان ماده‌ای را پیدا کرد که بیانگر بی‌اعتباری اسناد عادی باشد. با تصویب قانون ثبت اسناد و املاک به‌ویژه مواد 22، 46، 47 و 48، شبهه‌ای مبنی بر عدم اعتبار اسناد عادی در خصوص اموال غیرمنقول رایج گردید که با وجود گذشت مدت مدیدی از تصویب قانون مزبور این اختلاف همچنان ادامه دارد و حتی ماده 62 قانون احکام دائمی توسعه هم نتوانسته به آن پایان ببخشد.در این پژوهش با دیدی متفاوت و تکیه بر یکی از آراء قضایی، ضمن بررسی قوانین مختلف، قاعده‌‌ی حاکم در نظام حقوقی ایران و حدود اعتبار اسناد عادی در محاکم قضایی را بررسی نموده‌ایم. نتیجه پژوهش حاضر حاکی از امکان معتبر دانستن اسناد عادی (صرفاً به موجب حکم دادگاه) و پذیرش سند ثبت‌شده و رسمی به‌عنوان «دلیلی موثر در اثبات ادعا» است.}, keywords_fa = {سند عادی,سند رسمی,ثبت اسناد,اموال غیرمنقول}, url = {https://www.raayjournal.ir/article_246962.html}, eprint = {https://www.raayjournal.ir/article_246962_0fe8a505861220da3c7eaea61f4055c4.pdf} }