%0 Journal Article %T گزارش نشست تحلیل رویه قضائی با موضوع: «سوء‌نیت در ثبت علامت تجاری» (نشست نخست) %J فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی) %I پژوهشگاه قوه قضاییه %Z ‪2476-4566 %A کارچانی, مهدی %D 2019 %\ 12/22/2019 %V 8 %N زمستان 1398 (29) %P 175-203 %! گزارش نشست تحلیل رویه قضائی با موضوع: «سوء‌نیت در ثبت علامت تجاری» (نشست نخست) %K علامت تجاری %K ثبت علامت %K سوءنیت %K علامت مشهور %K کنوانسیون پاریس %K رقابت نامشروع %R 10.22106/jcr.2020.119626.1284 %X اگرچه جهات ابطال علامت تجاری در ماده ٤١ قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری ١٣٨٦ احصاء شده‌اند، با این حال کنوانسیون پاریس در بند ٣ ماده ٦ مکرر مقرر می‌دارد: «ابطال و حذف یا منع استعمال علائمی که با سوءنیت (Bad faith) به ثبت رسیده یا استعمال شده‌اند را در هر زمان می‌توان تقاضا کرد». همچنین کنوانسیون پاریس در بند 7 بخش «ج» ماده ٦ ثالث به سوء نیت در ثبت و در ماده ٦ سابع به عامل یا نماینده با سوء نیت (Bad Agent) اشاره دارد. ماده ٦ مکرر تنها در خصوص علائم مشهور (Well-Known) قابل اعمال است و مبنای این بند رقابت نامشروع موضوع ماده ١٠ مکرر کنوانسیون است. بدین ترتیب، مراجع قضایی ابتدا باید معروف بودن را احراز کنند و سپس، سوء نیت متقاضی ثبت علامت باید مورد بررسی قرار گیرد اما سوء نیت چگونه اثبات می‌شود و چه معیارهایی برای سنجش آن وجود دارد؟ %U https://www.raayjournal.ir/article_247805_76531bb7a5d361a6681bc7694ac77b67.pdf