در پرونده ی حاضر با موضوع مطالبه وجه چک، در مرحله ی بدوی به لحاظ وجود چک به انضمام گواهی عدم پرداخت در ید دارنده، خوانده به پرداخت مبلغ چک محکوم شده است. با اعتراض محکوم علیه پرونده در دادگاه تجدیدنظر مطرح شده و تجدیدنظرخواه با ارائه ی چند رسید مدعی پرداخت چک شده است. تجدیدنظرخوانده بدون تردید در صحت رسیدهای مذکور، آنها را مربوط به چک های مستند دعوا ندانسته است. درنهایت دادگاه با تمسک به ماده 282 و اختیار مدیون در تعیین دین مورد پرداخت در فرض وجود دیون متعدد، ذمه خواهان را به میزان مبالغ پرداختی بری دانسته و حکم به پرداخت مابقی مبلغ نموده است.
نعیمی, زکیه. (1394). اختیار مدیون نسبت به تعیین دین پس از پرداخت. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 4(تابستان 1394 (11)), 89-96. doi: 10.22106/jcr.2015.23612
MLA
زکیه نعیمی. "اختیار مدیون نسبت به تعیین دین پس از پرداخت". فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 4, تابستان 1394 (11), 1394, 89-96. doi: 10.22106/jcr.2015.23612
HARVARD
نعیمی, زکیه. (1394). 'اختیار مدیون نسبت به تعیین دین پس از پرداخت', فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 4(تابستان 1394 (11)), pp. 89-96. doi: 10.22106/jcr.2015.23612
VANCOUVER
نعیمی, زکیه. اختیار مدیون نسبت به تعیین دین پس از پرداخت. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 1394; 4(تابستان 1394 (11)): 89-96. doi: 10.22106/jcr.2015.23612
', './data/rjcr/coversheet/341573286526.jpg'))