استشهادیه محلی مستند به ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی درحکم شهادت بوده و اعتبار شهادت را دارد. بنابراین اولاً ادعای بدون دلیلِ خلاف واقع بودن استشهادیه و وجود خصومت میان شهود و مشهودٌعلیه ازسوی متهم دلیلی بر نفی این دلیل اثباتی نخواهد بود و قاضی محترم میبایست که با احضار شهود، عدم وجود خصومت میان شهود و مشهودٌعلیه را کشف مینمود. در حالیکه صرفاً به ادعای متهم مبنیبر وجود خصومت میان وی و تنظیمکنندگان و امضاءکنندگان استشهادیه توجه داشته است و ثانیاً اینکه زمانی صحبت از ماده ۱۲۰ قانون مجازات اسلامی و اعمال قاعده درء در جرایم تعزیری میکنیم که دلیلی بر نفی شبهه یافت نشود. حال آنکه استشهادیه محلی برای عدم رعایت حجاب شرعی متهم اجازه ورود قاعده درء به مسأله را نمیدهد.رجوع به عرف برای فهم عبارت «حجاب شرعی» صحیح نیست. زیرا؛ عبارت مذکور بار معنایی شرعی و دینی داشته و اساساً عرف در این مقوله صلاحیت ورود و اظهارنظر نخواهد داشت. مضافاً اینکه بنابر نظر مشهور حقوقدانان عرف از منابع ارشادی حقوق جزا بهحساب میآید و یارای مقابله با اصل ۱۶۷ قانون اساسی و منابع فقهی را در تبیین مفهوم «حجاب شرعی» نخواهد داشت.
عبدیان, محمدرضا. (1399). برائت از اتهام حضور در انظار عمومی بدون حجاب شرعی. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9(32), 99-110. doi: 10.22106/jcr.2020.106575.1255
MLA
محمدرضا عبدیان. "برائت از اتهام حضور در انظار عمومی بدون حجاب شرعی". فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9, 32, 1399, 99-110. doi: 10.22106/jcr.2020.106575.1255
HARVARD
عبدیان, محمدرضا. (1399). 'برائت از اتهام حضور در انظار عمومی بدون حجاب شرعی', فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9(32), pp. 99-110. doi: 10.22106/jcr.2020.106575.1255
VANCOUVER
عبدیان, محمدرضا. برائت از اتهام حضور در انظار عمومی بدون حجاب شرعی. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 1399; 9(32): 99-110. doi: 10.22106/jcr.2020.106575.1255