نگاهی نو به اصل توجیه رأی لزوم قطع و یقین دادگاه هنگام نگارش رأی

نوع مقاله : یادداشت رأی

نویسنده

عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

10.22106/jcr.2019.106683.1256

چکیده

رأیی از شعبه اول دادگاه نظامی یک صادر شده است. به این رأی اعتراض کرده­اند. شعبه دیوان عالی کشور آن رأی را نقض نموده و پرونده را به شعبه صادرکننده بازگردانده تا عنوان اتهامی تغییر یابد. شعبه مرجوع­الیه برای تبعیت از رأی دیوان و تغییر عنوان اتهامی، دست به استدلال­هایی لرزان زده که ذهن خواننده را به سویی می­برد که گویی متوفی مستحق مرگ بوده است. به دنبال فرجام­خواهی دوم، شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور در رأیی برجسته و نمونه، رأی دادگاه نظامی یک را با استدلال­هایی بدیع و چشمگیر، نقض می­کند چرا که به زعم این شعبه، رأی فرجام­خواسته از نظر «غیر جزمی دادگاه و دادرس صادرکننده» حکایت دارد. رأی شعبه دیوان که به پاسداری از اصول دادرسی و به ویژه اصل توجیه رأی اصدار یافته، درست و شایستة آفرین است. بر پایة این رأی، اصل توجیه رأی شامل نگارش درست رأی می­شود که ضمانت اجرای نادیده گرفتن آن نقض رأی است.

کلیدواژه‌ها