خواهان تقاضای ثبت علامت تجارتی (Absolute) به فارسی و لاتین را در طبقات35،32،30،29 و 39 از طبقه‌بندی کالا می‌نماید؛ اما اداره خوانده با استناد به بند (ب) ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری و مخالفت با موازین شرعی و نظم عمومی و اخلاق حسنه به‌واسطه اینکه علامت مذکور از علائم مشهوره مشروبات الکلی است و موجب گمراهی مصرف‌کنندگان می‌گردد، درخواست مزبور را رد و کمیسیون ماده 170 آئین‌نامه اجرایی قانون مزبور هم نظر اداره را تأیید می‌نماید. دادگاه بدوی پس از اعتراض خواهان، نظر کمیسیون را در با استناد به بند (ب) ماده 32 موجه تشخیص می‌دهد. دادگاه تجدیدنظر با تصریح به اینکه علامت فی‌نفسه مخالف با موازین و نظم و اخلاق نیست، رد درخواست توسط دادگاه بدوی را به سبب مخالفت علامت با موازین نمی‌داند، بلکه شهرت علامت جهت مشروبات الکلی را دلیل رد توسط مرجع بدوی دانسته و رأی تجدیدنظرخواسته را تأیید می‌کند.
کارچانی, مهدی. (1398). بلاتوجیه بودن عدم ثبت علامت تجاری به سبب کاربرد قبلی علامت برای کالاهای خلاف نظم عمومی یا اخلاق حسنه. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6(تابستان 1396 (19)), 85-89. doi: 10.22106/jcr.2018.71111.1094
MLA
مهدی کارچانی. "بلاتوجیه بودن عدم ثبت علامت تجاری به سبب کاربرد قبلی علامت برای کالاهای خلاف نظم عمومی یا اخلاق حسنه". فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6, تابستان 1396 (19), 1398, 85-89. doi: 10.22106/jcr.2018.71111.1094
HARVARD
کارچانی, مهدی. (1398). 'بلاتوجیه بودن عدم ثبت علامت تجاری به سبب کاربرد قبلی علامت برای کالاهای خلاف نظم عمومی یا اخلاق حسنه', فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 6(تابستان 1396 (19)), pp. 85-89. doi: 10.22106/jcr.2018.71111.1094
VANCOUVER
کارچانی, مهدی. بلاتوجیه بودن عدم ثبت علامت تجاری به سبب کاربرد قبلی علامت برای کالاهای خلاف نظم عمومی یا اخلاق حسنه. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 1398; 6(تابستان 1396 (19)): 85-89. doi: 10.22106/jcr.2018.71111.1094
', './data/rjcr/coversheet/331573284448.jpg'))