هیات داوری بورس به عنوان یک مرجع تخصصی غیرقضایی جهت رسیدگی تخصصی به اختلافات ناشی فعالیت حرفه‌ای میان فعالان بازار سرمایه تاسیس گردیده است. حدود صلاحیت هیات داوری بورس و امکان‌سنجی قابل تجدیدنظربودن آرای صادره از هیات داوری از مسائل مهم می‌باشد که در رویه قضایی درباره‌ی این مسائل وحدت نظر وجود ندارد. صلاحیت هیات داوری طبق ماده 36 قانون بازار اوراق بهادار محدود به اختلافات ناشی از فعالیت حرفه‌ای می‌باشد و اگر اختلافی ناشی از فعالیت حرفه‌ای نباشد در صلاحیت محاکم عمومی حقوقی قرار دارد. تبصره 5 ماده 37 قانون بازار اوراق بهادار آرای هیات داوری را قطعی و لازم الاجراء دانسته است و هر تلاشی برای قابل تجدیدنظر دانستن این آراء اجتهاد در برابر نص می‌باشد. همچنین قائلین به قابل اعتراض بودن ارای هیات داوری، مرجع صالح برای اعتراض را یا محاکم عموی حقوقی یا دیوان عدالت اداری دانسته‌اند. برای صالح دانستن هر کدام از این دو مرجع مانعی وجود دارد. بعلاوه که هدف پسندیده مقنن از تاسیس هیات داوری رسیدگی تخصصی به اختلافات بورسی می‌باشد که قابل اعتراض بودن در مراجع غیرتخصصی این هدف را زائل می‌نماید. از طرفی قطعی دانستن آرا موجب تضییع حق دادخواهی دادباخته می‌گردد. به‌نظر می‌رسد مقنن برای حفظ حق دادخواهی اشخاص و تحقق هدف رسیدگی تخصصی به دعاوی بورسی باید هیات داوری تجدیدنظر را تاسیس کند. بدیهی است که ترکیب اعضای هیات داوری تجدیدنظر از حیث تخصص و تعداد اعضاء باید از هیات داوری بدوی تخصصی‌تر باشد.
', './data/rjcr/coversheet/cover_fa.jpg'))