دعوای تنفیذ (اثبات) وصیت‌نامه عادی؛ قابلیت یا عدم قابلیت استماع

نوع مقاله : نقدِ رأی محور

نویسندگان

1 استادیار، گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

10.22106/jcr.2023.549092.1394

چکیده

آیا دعوای تنفیذ وصیت‌نامه‌ای که بر خلاف تشریفات مقرّر در قانون امور حسبی تنظیم شده باشد (وصیت‌نامه عادی)، قابل استماع است؟ پاسخ به این پرسش از این حیث اهمیت دارد که از یک سو، بر اساس ماده 291 قانون امور حسبی، وصیتی که بدون در نظر گرفتن تشریفات مقرّر در این قانون انشاء شود، در هیچ یک از مراجع رسمی قابل پذیرش نیست و از سوی دیگر، با تحوّلات پس از وضع قانون امور حسبی اعم از نظریات شورای نگهبان و اصلاحات قانون مدنی، احتمال بی اعتباری مقرّره فوق مطرح می‌شود. در مقام پاسخ به این پرسش، این مقاله با روش کتابخانه‌ای قصد دارد با مطالعه یک دادنامه جدید الصدور از یکی از محاکم حقوقی شهر تهران، این فرضیه را اثبات کند که پس از تحولّات مزبور نیز دعوای تنفیذ وصیت‌نامه عادی، قابل استماع نمی‌باشد؛ چرا که اوّلاً، نظریات شورای نگهبان، توانایی تجویز استماع چنین دعوایی را ندارد و ثانیاً، اصلاحات قانون مدنی در باب ادلّه اثبات دعوا و تعدیل اعتبار حداکثری اسناد نیز نمی‌تواند وضعیت مستحکم قانون امور حسبی را دچار تغییر و تحوّل ‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات