حق عامه بر آب آشامیدنی سالم؛ مطالعه موردی دستور دادستانی شهرستان بهار

نوع مقاله : نقدِ رأی محور

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه قم

2 دانش آموحته دکترای حقوق بین الملل دانشگاه قم - پژوهشگر گروه حقوق بین الملل پژوهشگاه قوه قضاییه

10.22106/jcr.2022.540441.1368

چکیده

حقوق عامه، مقوله‌ای است که تدوین‌کنندگان قانون اساسی، احیای آن را به تصریح فراز نخست بند دوم اصل 156 قانون اساسی بر عهده قوه قضاییه قرار داده‌اند. بر این مبنا، دادستان به عنوان متولی اصلی احیای حقوق عامه، اقدام به نظارت، پیگیری و احیای این حقوق می‌کند. حق بر آب آشامیدنی سالم، از جمله اساسی‌ترین حق‌های بشری است که در زمره حقوق عامه قرار دارد. رویه دادستانی‌ها نیز نشان می‌دهد که پیگیری‌های متعددی در زمینه احیای این حق از بابِ حقوق عامه انجام شده است. در این میان، دستور دادستانی شهرستان بهار در پیگیری آلودگی آب آشامیدنی چند روستای این شهرستان درخور توجه است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی در صدد ارزیابی و نقد دستور و اقدامات دادستانی مذکور در این زمینه بوده است. از این رو، نتیجه به‌دست آمده نشان می‌دهد که اقدامات صورت گرفته توسط دادستانی، از مطلوبیت برخوردار بوده و حاکی از تحقق جرم تهدید علیه بهداشت عمومی بوده است. با این وجود، ایراد اصلی وارد بر دستور دادستان را می‌توان عدم تصریح به ضمانت‌اجرا در فرض استنکاف از دستور دادستانی و نیز عدم تعیین ضمانت‌اجرای کیفری دانست. البته این امر بیش از آنکه متوجه نهاد دادستانی باشد، ریشه در نقص قوانین و مقررات موجود در این زمینه دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات