کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی پردیس فارابی دانشگاه تهران
10.22106/jcr.2020.128074.1295
چکیده
پس از وقوع تصادف بین یک دستگاه موتور سیکلت و عابر پیاده و متواری شدن راننده، پروندهای برای رسیدگی به موضوع تشکیل میگردد. بعد از انجام تحقیقات مقدماتی و به جهت شناخته نشدن راننده متواری، نسبت به پرونده قرار منع تعقیب صادر میگردد و به دستور دادستان پرونده برای صدور حکم به پرداخت دیه به دادگاه کیفری دو ارجاع میگردد. پس از تشکیل جلسه به جهت اینکه خواهان دلایل کافی برای اثبات دعوا ارائه نکرده است، حکم به بطلان دعوا صادر میشود. این در حالی است که پرونده یاد شده پس از انجام تحقیقات در دادسرا و جمعآوری ادله کافی و احراز وقوع جرم به دادگاه ارسال شده بود و علت صدور قرار منع تعقیب هم شناخته نشدن راننده متواری بوده و نه به جهت عدم ارائه دلیل. بنابراین به نظر میرسد که تصمیم دادگاه کیفری که در این پرونده عنوان دادگاه حقوقی را داشته و براساس صلاحیت تکمیلی به یک موضوع حقوقی رسیدگی نموده، در تعارض با مفاد رأی قطعی مرجع کیفری میباشد. این موضوع برخلاف قاعده تفوق رأی مرجع کیفری بر رأی مرجع حقوقی و ضرورت تبعیت دادگاه زسیدگیکننده به ضرر و زیان از رأی کیفری است.
اسدی, عارف. (1399). لازمالاتباع بودن رأی قطعی دادسرا نسبت به دادگاه کیفری در رسیدگی به دعوای ضرر و زیان ناشی از جرم. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9(31), 147-163. doi: 10.22106/jcr.2020.128074.1295
MLA
عارف اسدی. "لازمالاتباع بودن رأی قطعی دادسرا نسبت به دادگاه کیفری در رسیدگی به دعوای ضرر و زیان ناشی از جرم". فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9, 31, 1399, 147-163. doi: 10.22106/jcr.2020.128074.1295
HARVARD
اسدی, عارف. (1399). 'لازمالاتباع بودن رأی قطعی دادسرا نسبت به دادگاه کیفری در رسیدگی به دعوای ضرر و زیان ناشی از جرم', فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 9(31), pp. 147-163. doi: 10.22106/jcr.2020.128074.1295
VANCOUVER
اسدی, عارف. لازمالاتباع بودن رأی قطعی دادسرا نسبت به دادگاه کیفری در رسیدگی به دعوای ضرر و زیان ناشی از جرم. فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی), 1399; 9(31): 147-163. doi: 10.22106/jcr.2020.128074.1295