واکاوی مقایسه ای دستور دادستانی ها مبنی بر الزام مراکز خدمات درمانی به استفاده از پایانه های فروشگاهی(POS) از منظر حقوق عامه

نوع مقاله : نقدِ موضوع محور

نویسندگان

1 هیئت علمی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، تهران، ایران

2 دکتر حقوق خصوصی ،دانشگاه تهران، تهران، ایران. قاضی دادگستری

چکیده

با تصویب قانون بودجه سال 1398، مفاد بند‌ «ی» تبصره 6 که صاحبان حرف و مشاغل پزشکی، پیراپزشکی، داروسازی و دامپزشکی را مکلف به استفاده از پایانه‌های فروشگاهی در چهارچوب آیین‌نامه تبصره ۲ ماده ۱۶۹ قانون مالیات‌های مستقیم نموده، مورد توجه بسیاری از دادستانی‌های سراسر کشور قرار گرفته و آنان در راستای اجبار مکلفان به اجرای قانون، اقدام به اصدار دستوراتی نموده‌اند. ورود دادستانی‌ها به این مسئله، از حیث اهمیت زاید‌الوصف مالیات برای مصلحت عموم جامعه و ایجاد مشکلات احتمالی ناشی از حمل وجه نقد جهت پرداخت به مراکز خدمات درمانی، با موضوع احیای حقوق عامه مرتبط است. این نوشتار در صدد است با رویکردی تحلیلی، ابعاد حقوقی ورود دادستانی‌ها به مسئله‌ی الزام مراکز خدمات درمانی به استفاده از پایانه‌های فروشگاهی را از منظر حقوق عامه نقد و ارزیابی کند. عدم وجود شبکه ارتباطی میان دادستانی‌های سطح کشور و لزوم اقدام مشابه آنان در پرونده‌های مشترک ملی و منطقه‌ای، خلأ نظام حقوقی موجود در حیطه‌ی ضمانت‌اجرای اقدامات و دستورات ماهیتاً اداری دادستانی و لزوم تقویت آن، عدم جامعیت مخاطبان دستورات، الزام به استفاده از پایانه فروشگاهی نه صرفاً الزام به نصب آن و لزوم مستند، مستدل و شفاف بودن این نوع دستورات در جهت تسری بعضی آثار و نتایج آراء و احکام دادگستری بر آن‌ها، از یافته‌های تحلیل حاضر است.

کلیدواژه‌ها